Τι είναι το Σύνδρομο Πυελικής Συμφόρησης;

Το σύνδρομο πυελικής συμφόρησης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από την παρουσία κιρσών στην περιοχή της πυέλου. Οι διατεταμένες φλέβες συνήθως αναπτύσσονται λόγω ανεπάρκειας της ωοθηκικής φλέβας και εμφανίζονται συχνότερα κατά τη διάρκεια ή μετά από εγκυμοσύνη.

Κατά την κύηση, παρατηρείται σημαντική αύξηση των οιστρογόνων και της φλεβικής κυκλοφορίας, γεγονός που οδηγεί σε εξασθένηση των φλεβικών τοιχωμάτων και διάταση των φλεβών. Η μήτρα, λόγω του μεγέθους και της αυξημένης αιματικής ροής, συμβάλλει επιπλέον στην επιβάρυνση της ωοθηκικής φλέβας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κιρσοί της πυέλου και του αιδοίου υποστρέφουν μετά τον τοκετό. Ωστόσο, σε κάποιες γυναίκες η διατομή των φλεβών παραμένει, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί σταδιακά το σύνδρομο πυελικής συμφόρησης. Το σύνδρομο εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει, ενώ είναι εξαιρετικά σπάνιο σε νεότερες ή άτεκνες γυναίκες. Ο κίνδυνος εμφάνισης αυξάνεται όσο αυξάνεται και ο αριθμός των κυήσεων.

Ποια είναι τα συμπτώματα του Συνδρόμου Πυελικής Συμφόρησης;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο χρόνιος πόνος στην πύελο, ο οποίος επιδεινώνεται με την παρατεταμένη ορθοστασία και τις πρώτες ημέρες της εμμήνου ρύσεως. Πόνος μπορεί να προκύψει επίσης κατά τη σεξουαλική επαφή ή αμέσως μετά από αυτή. Επιπλέον, ενδέχεται να παρατηρηθούν κιρσοί στο αιδοίο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, που προκαλούν δυσφορία και αίσθημα βάρους.

Σε ασθενείς με ήδη υπάρχοντες κιρσούς στα κάτω άκρα, οι κιρσοί του αιδοίου συνήθως επιδεινώνονται και ενδέχεται να επεκτείνονται από το περίνεο στην έσω επιφάνεια του μηρού και τελικά στη μείζονα σαφηνή, συμβάλλοντας σε φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων.

Γυναίκες που εμφανίζουν χρόνιο πόνο στην πύελο για διάστημα άνω των έξι μηνών, χωρίς να εντοπίζεται γυναικολογική αιτία, είναι πολύ πιθανό να πάσχουν από σύνδρομο πυελικής συμφόρησης.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση βασίζεται στη χρήση διακοιλιακού και διακολπικού υπερηχογραφήματος, που επιτρέπουν την απεικόνιση της παλινδρόμησης του αίματος στην ωοθηκική φλέβα και τη διάταση των φλεβών στην πύελο – ιδιαίτερα στις περιοχές γύρω από τον στρογγυλό σύνδεσμο της μήτρας.

Σε πιο σύνθετες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν μαγνητική φλεβογραφία ή μαγνητική τομογραφία για λεπτομερέστερη αξιολόγηση.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η θεραπεία εξαρτάται από την παρουσία ή μη συμπτωμάτων και εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε ασθενούς.

Όταν υπάρχουν συμπτώματα από την πύελο:

Η θεραπεία στοχεύει στην αντιμετώπιση της φλεβικής ανεπάρκειας της ωοθηκικής φλέβας. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι ο ενδοαγγειακός εμβολισμός της πάσχουσας φλέβας, μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική που επιτυγχάνει μόνιμο αποκλεισμό της φλέβας. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά, με σημαντική υποχώρηση των συμπτωμάτων και χωρίς επιπτώσεις στη γονιμότητα.

Όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα πυελικού πόνου:

Ακόμη και χωρίς πόνο, η παρουσία κιρσών στο αιδοίο ή στα κάτω άκρα μπορεί να αποτελεί ένδειξη του συνδρόμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προτείνεται η θεραπεία των κιρσών των γεννητικών οργάνων, με σκληροθεραπεία με αφρό ως πρώτη επιλογή.

Η θεραπεία ολοκληρώνεται με την αποκατάσταση της φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων. Η μείζων σαφηνής φλέβα αντιμετωπίζεται με ενδοαυλική θεραπεία laser, ενώ οι επιφανειακοί κιρσοί αφαιρούνται μέσω μικροφλεβεκτομών ή με τη χρήση σκληρυντικού αφρού.

Το σύνδρομο πυελικής συμφόρησης είναι μια υποτιμημένη αλλά σημαντική αιτία χρόνιου πυελικού πόνου και φλεβικής ανεπάρκειας στις γυναίκες. Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων και η κατάλληλη απεικονιστική διάγνωση είναι απαραίτητες για την επιλογή της σωστής θεραπείας. Με τις σύγχρονες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, το σύνδρομο αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών και περιορίζοντας τις επιπλοκές.